گاهی با کودکانی برخورد می کنیم که به جای بازی با اسباب بازی های خودشان با وسایل بزرگترها سرگرم می شوند . این مساله علل متفاوتی دارد که به برخی از آنان اشاره میکنیم .
*از علل این رفتار می تواند دلزدگی کودک از اسباب بازی هایش باشد . گاهی با والدینی مواجه هستیم که در خرید اسباب بای زیاده روی کرده و همین مساله باعث می شود کودک از اسباب بازی اشباع شده و دیگر از بازی با آنها احساس لذت نکند ؛ پس اگرشما هم جزء چنین والدینی هستیدیک بازنگری در رفتار خود داشته باشید .
گاهی وقت ها لازم است اسباب بازی هایی را که کودک دارد تقسیم بندی کرده و تعدادی را در اختیار او قرار داده و بخشی را نزد خود نگه دارید .
حبس و نگهداری اسباب بازی های قدیمی که مدتی در اختیار کودک بوده است می تواند جذابیت اولیه را به او برگرداند .
علت دیگر بی توجهی به اسباب بازی می تواند این باشد که اسباب بازی خوب و جالب است ، اما بازی با آن در توان کودک نیست . یعنی با سن کودک تناسب ندارد و ممکن است کودک هنگام بازی با آنها نیاز به راهنمایی بزرگترها داشته باشد . پس ما می تانیم گاهی بر بازی آنها نظارت داشته باشیم تا هنگام نیاز به کمکشان برویم و دلیل دیگر بازی کردن با وسایل منزل ( مثل رادیو ، تلویزیون و وسایل آشپزخانه ) افزون بر بی رغبتی اش به اسباب بازی ها ، ممکن است نهی بیش از حد والدین در دست زدن به اینگونه وسایل باشد .
یادمان باشد انسان ها برآنچه که منع می شوند بیشتر حریص خواهند بود ، پس اگر بازی با این وسایل ، ضرر جدی برای فرزندان ندارد ، اجازه دهید در حضور و با نظارت خودتان کنجکاوی هایش ارضا شود و با این وسایل بازی کند .
