دختر خانمی ۲۵ ساله با قیافه معمولی مراجعم بود. ایشان برای مشاوره پیش از ازدواج وقت گرفته بودند؛ البته تنها بدون آقای خواستگار. بعد از چند جلسه صحبت و آشنا شدن خانواده ها و خواستگاری رسمی، دختر خانم هنوز برای دادن جواب قطعی مردد بودند. با اینکه از لحاظ اعتقادی و فرهنگی و سایر موارد مشکل خاصی در میان نبود. حدس می زنید علت تردید دختر خانم چه بود؟!
به گفته‌ی ایشان آقا پسر قدشان کوتاه و ظاهرشان لاغر اندام است و این باعث شده نتوانند تصمیم بگیرند. از مراجع پرسیدم ملاک‌های‌تان برای انتخاب همسر را به تربیت الویت بگویید. وقتی معیارها را برشمردند اصلی‌ترین آن‌ها ظاهر و قد بود (با این حال که خودشان ظاهر معمولی و قد کوتاهی داشتند)، حتی در خیالشان قد هم مشخص کرده بودند. ۱۸۰ سانت!
توجیه‌شان این بود که "خواستگارم چون قدش فقط چند سانت از من بلندتره و لاغر هم هست قدرت مردانه نداره، نمیشه به عنوان مرد بهش تکیه کرد، وقتی در خیابان با هم راه بریم به هم نمیایم و ممکنه بقیه ما را مسخره کنند، فامیل هم خیلی حرف می‌زنند، همین الآنش پدرم میگه این آقا خیلی ریزه، ابهت مردانه نداره و ازین حرفا..."
به نظر شما دلایل این خانم منطقی و عاقلانه است؟ آیا زیبایی ظاهری و قد بلند و هیکل چهارشونه خوشبختی می آورد؟ آیا حرف مردم مهم است؟
خیر این طور نیست خوشبختی نه کیلویی‌ست و نه سانتی. و نه حرف و دخالت مردم مهم. این‌ها افکار و باورهای غیر منطقی هستند که افراد در ذهن و رویاهای خود در مورد همسر آینده‌شان ساخته‌اند و فکر می کنند حتما باید صبر کنند تا موردی مثل آن‌چه در خیالشان می‌گذرد پیدا شود تا ازدواج خوب و زندگی قشنگی داشته باشند. در صورتی که این گونه نیست بعد از یک مدت زندگی، ظاهر و قد برای زوجین عادی می‌شود. آن‌چه مهم است اعتقادات، اخلاق،صداقت، تلاش‌گر بودن و.... است که خوشبختی و آرامش را برای زوجین به همراه می‌آورد. حرف و نگاه اطرافیان، آشنا و فامیل هم اهمیتی ندارد.
پس اگر شما هم مانند مراجع من هستید؛ بهتر است نقص‌های خودتان را هم در نظر داشته باشید و در باورها و فانتزی های ذهنی‌تان در مورد ازدواج و حرف دیگران تجدید نظر کنید تا بتوانید برای داشتن ازدواج موفق، درست و منطقی تصمیم بگیرید.
