مهارتهای پایه به مهارتهای فردی برمیگردد. اگر فرد این مهارتها را بلد نباشد نمیتواند در خانواده کارکرد درست داشته باشد یا کارکرد خانواده را خراب میکند.
خانواده ترکیبی از 4 پایه میباشد، پدر یا نقش پدری مادر یا نقش مادری و رابطه و صمیمیتی (هرکدام مولفه جدا) که بین اعضای خانواده وجود دارد. هرکدام از این پایه‌ها مهارتهای مخصوص به خودش را دارد.
افراد در حایگاه‌ها و نقش‌هایی که ایفا می‌کنند باید بدانند که چگونه می‌توانند بهترین کارکرد را داشته باشند که با آموزش مهارتهای ارتباطی این مهم امکان‌پذیر می‌شود.
خانواده سیستم است، نقش مهم است، تداخل یا ابهام نقش یا مرزهای گسسته و بسیار منعطف را باید مشخص کنیم، باید بدانیم که در سیستم حرکت یک جز میتواند حرکت کل سیستم را تحت تاثیر قرار دهد.
برای آشنایی با این مهم یک تقسیم‌بندی از مهارتها رو در ادامه می‌آورم
تقسیم بندی از مهارت ها که باید خانواده آموزش ببیند
- مهارتهای ریز ( Micro Skills)
- 2) مهارتهای بزرگ (Macro Skills) Skill یعنی جایی که عمل باشد، دانش کافی نیست.
مهارتهای ریز Micro Skills:
مهارتهای ریز گاهی از طریق سوال، فیدبک و تذکر و مواجه کردن آموزش داده و درست میشوند.
مثل
الف) تماس چشمی (Eye Contact): آیا پیامم را از طریق نگاهم میتوانم منتقل کنم؟
ب) Insight داشتن
ج) موقعیت شناس بودن، افراد موقعیت شناس نیستند که لازمه ش ذهن اگاهی است، مثلاً اینجایی که اومدین میدونین کجاست و برای چی آمدین؟
مهارتهای بزرگ
یکی از مثال های مهارتهای بزرگ
مهارت گوش کردن
یکی از مشکلات اصلی در خانواده ها این است که گوشهایشان برای هم انسداد دارد و حرف همدیگه را گوش نمیکنند.
