اصطلاح « خودکشی » را نخسیتن بار دفونتن فرانسوی در سال ۱۷۳۷ بکار برد. خودکشی از دو واژه خود و کشتن تشکیل شده است.

 تعاریف متعددی برای خودکشی ارائه کرده‌اند مانند:

 *خودکشی یعنی فرد کاری انجام می‌دهد که می‌داند بطور مستقیم یا غیرمستقیم به مرگش منجر می‌شود. 

*خودکشی ، مرگ آگاهانه و خاتمه دادن عمدی به زندگی خود است.  

*خودکشی اقدامی آگاهانه و عمدی است که فرد با هدف پایان دادن به زندگی خود انجام می‌دهد ( سازمان جهانی بهداشت ،‌ ۱۹۹۳)  

خودکشی از مهمترین آسیب‌های اجتماعی است و آسیب‌های فراوانی برای فرد ، خانواده و جامعه دارد.

آمار خودکشی در کشورهای مختلف، متفاوت است، با این وجود خودکشی جزء ده علت اصلی مرگ در بسیاری از کشورهای جهان و همچنین دوّمین  علت عمده مرگ افراد ۱۵ تا ۲۴ ساله است. 

در هر ۴۰ ثانیه یک نفر در جهان به دلیل خودکشی جان خود را از دست می‌دهد.

 سالانه حدود ۲۰ تا ۶۰ میلیون نفر در جهان اقدام به خودکشی می‌کنند که از بین آن‌ها یک‌میلیون نفر از آنها موفق می‌شوند و جان خود را از دست می‌دهند.

 در این میان ایران با ۶ نفر در روز به ازای هر صد هزار نفر،با توجه به متوسط ۱۳ نفر در جهان،در رتبه ۱۲۸ در کشورهای جهان و رتبه ۳ در بین کشورهای اسلامی قرار دارد.

 آمارها نشان می‌دهد میزان خودکشی در ۲۰ سال اخیر ، افزایش قابل توجّهی داشته است و به نظر می‌رسد ارقام واقعی بالاتر نیز باشد .

 در بسیاری از کشورها تعداد افرادی که بخاطر تصادف ، بیماری قند یا بیماری قلبی جان خود را از دست می‌دهند ،‌ از تعداد افرادی که بواسطه خودکشی کشته می‌شوند،‌ بیشتر است،‌ بنابراین اهمیّت خودکشی تنها بخاطر کشته شدن افراد نیست .

 خودکشی آثار شدید خانوادگی و اجتماعی و عاطفی دارد و اطرافیان فرد را به شدت تحت تاثیر قرار می‌دهد.

خودکشی فقط از دست رفتن و مرگ یک نفر نیست بلکه از دست دادن بخش قابل توجّهی از نیرو‌های مولد جامعه است و یک تراژدی برای والدین، همسر و فرزندان و سایر اعضای خانواده و دوستان فرد است و به بهداشت روانی آنها آسیب‌های جدی وارد می‌کند و در عین حال آثار سوء روانشناختی، ‌اجتماعی و اقتصادی بر زندگی اطرافیان دارد.

همچنین در تصادف و بیماری قند، احتمال سرایت نیست اما در خودکشی احتمال سرایت روانی هست و بسیاری از اوقات شاهد اپیدمی خودکشی در یک خانواده، مدرسه یا محله هستیم.

مربوط به ما

لینک‌های مفید

اتصال به اینترنت قطع شده است