خودکشی انواع گوناگونی دارد که چند مورد از آن به شرح زیر است:
۱-خودکشی خودخواهانه: که این نوع مرتبط با حالات درونی خود فرد است.مانند احساس تنهایی،درون گرایی،انزوا یا انواع بیماری های روانی.

۲-خودکشی دگرخواهانه: مربوط به حس نوع دوستی است و فرد خود را فدای دیگری یا گروه و یا سازمان خاصی می‌کند.

۳-خودکشی تقدیر گرایانه(جبری): هنگامی است که کنترل و فشار اجتماعی و قوانین خشک و نظم افراطی،اختیار و انتخاب فرد را محدود می‌کند.

۴-خودکشی ترحمی: فرد جهت جلب توجه و به صورت‌ نمایشی و البته به امید خودکشی ناموفق دست به اینکار می‌زند.

 

گاهی با کودکانی برخورد می کنیم که به جای بازی با اسباب بازی های خودشان با وسایل بزرگترها سرگرم می شوند . این مساله علل متفاوتی دارد که به برخی از آنان اشاره می‎کنیم .

*از علل این رفتار می تواند دلزدگی کودک از اسباب بازی هایش باشد . گاهی با والدینی مواجه هستیم که در خرید اسباب بای زیاده روی کرده و همین مساله باعث می شود کودک از اسباب بازی اشباع شده و دیگر از بازی با آنها احساس لذت نکند ؛ پس اگرشما هم جزء چنین والدینی هستیدیک بازنگری در رفتار خود داشته باشید .

گاهی وقت ها لازم است اسباب بازی هایی را که کودک دارد تقسیم بندی کرده و تعدادی را در اختیار او قرار داده و بخشی را نزد خود نگه دارید .

حبس و نگهداری اسباب بازی های قدیمی که مدتی در اختیار کودک بوده است می تواند جذابیت اولیه را به او برگرداند .

علت دیگر بی توجهی به اسباب بازی می تواند این باشد که اسباب بازی خوب و جالب است ، اما بازی با آن در توان کودک نیست . یعنی با سن کودک تناسب ندارد و ممکن است کودک هنگام بازی با آنها نیاز به راهنمایی بزرگترها داشته باشد . پس ما می تانیم گاهی بر بازی آنها نظارت داشته باشیم تا هنگام نیاز به کمکشان برویم و دلیل دیگر بازی کردن با وسایل منزل ( مثل رادیو ، تلویزیون و وسایل آشپزخانه ) افزون بر بی رغبتی اش به اسباب بازی ها ، ممکن است نهی بیش از حد والدین در دست زدن به اینگونه وسایل باشد .

یادمان باشد انسان ها برآنچه که منع می شوند بیشتر حریص خواهند بود ، پس اگر بازی با این وسایل ، ضرر جدی برای فرزندان ندارد ، اجازه دهید در حضور و با نظارت خودتان کنجکاوی هایش ارضا شود و با این وسایل بازی کند .

افکار مثبت و خوب، احساسات خوشایند و لذت بخش را به همراه دارند. و این باعث می‌شود انسان از شر آشفتگی های ذهنی و روانی خلاص شده، آرامش و حال خوب را تجربه کند. وقتی انسان آرامش داشته باشد، علاوه بر این که سلامت روان او حفظ می‌شود؛ این امر به بهبود و حفظ سلامت جسمی و طولانی تر شدن عمرش هم کمک می کند. چنین فردی می تواند با رضایت از زندگی و حال و روز فعلی‌اش رو به جلو حرکت کند و هر روز موفق تر شود.
پس به جای افکار منفی (خدا به بقیه همه چی داده به من نداده، هر چی بلا و مشکل و مریضیه برای منه، بقیه خوشبختن ولی من نه و...) که ممکن است هر کدام از ما در زندگی روزمره خود با آن درگیر باشیم؛ افکار مثبت را جایگزین کرده و حق تعالی را به خاطر داشته ها و نعمت های‌مان شکرگذار باشیم تا از زندگی‌ به بهترین نحو ممکن لذت ببریم.

 

افسردگی چیست؟

علامت اصلی افسردگی احساس غمگینی مداوم و عدم احساس علاقه به اموراتی که قبلا برایش لذت بخش بود می باشد. در صورتی که این علایم و البته چند علامت دیگر از جمله احساس خستگی و کاهش انرژی، کاهش یا افزایش اشتها و خواب، بیقراری، تحریک پذیری، کاهش قدرت تصمیم گیری ، احساس نا امیدی و پوچی و بی ارزشی، احساس گناه و افکار خودکشی و آسیب به خود، به مدت حد اقل دو هفته وجود داشته باشد احتمالا فرد دچار افسردگی اساسی شده است.

 

  • آنچه باید در صورت احساس افسردگی انجام دهید

با فردی که به او اعتماد دارید درباره احساسات خودتان حرف بزنید.

دنبال درمان افسردگی خود باشید. مراجعه به روانپزشک و روانشناس بالینی قدم اول شروع درمان است.

کارهایی را انجام بدهید که قبلا از آنها لذت میبردید.

ارتباطات اجتماعی خود را قطع نکنید. با دوستان و اعضای خانواده خود در تماس باشید و رفت و آمد خود را افزایش دهید.

سعی کنید هر چند به مدت کوتاه به صورت منظم و مداوم ورزش یا پیاده روی کنید.

مصرف مواد مخدر، الکل و داروهای غیر مجاز موجب تشدید افسردگی و ایجاد سایر مشکلات خواهد شد.

فرد افسرده ممکن است افکار خودکشی یا آسیب به خود داشته باشد که در این صورت قبل از انجام هرکاری به متخصص مراجعه کنید و اطرافیان خود را مطلع کنید.

تلاش کنید نسبت به افکار منفی خود آگاهی پیدا کرده و آنها را با افکار مثبت جایگزین کنید.

به یاد داشته باشید:

افسردگی ممکن است برای هر کسی در هر سنی پیش بیاید و این نشانه ضعف نیست افسردگی را می توان به کمک دارو درمانی و روان درمانی یا ترکیبی از این دو درمان نمود. اگر چنانچه دچار افسردگی هستید و یا احساس میکنید که حالتان خوب نیست از یک روانشناس بالینی و یا روانپزشک کمک بگیرید.

 

 

#بیش_فعالی

▫️ نشانه‌های عمومی دانش آموزان بیش فعال هنگام آموزش :

 عدم اتمام تکالیف و وظایف

 بی‌توجهی به سخنان و تدریس معلم

حواس‌پرتی

 عدم تمرکز طولانی

خستگی زودرس در کارها

 حوصله دانش آموزان بیش فعال زود سر می‌رود

 تغییر در فعالیت‌های مورد علاقه

 قطع مکرر سخنان معلم و والدین

 عدم رعایت نوبت در کلاس

 دویدن دائم و راه رفتن‌های بی‌اجازه در کلاس

 بالا رفتن از ارتفاعات و کارهای خطرناک در مدرسه

 

 برچسب نزنید اما در صورت مشاهده علائم فوق و دریافت شکایت مکرر در زمینه های ذکر شده ، کمک تخصصی دریافت کنید .