در بزرگسالی و بویژه در بین مردان، داشتن شغل مناسب دارای اهمیت است. شغلی که متناسب با نیازهای فرد باشد.

حال آنکه اگر فرد شغل مناسبی نداشته باشد، نارضایتی را تجربه می‌کند و اگر این نارضايتي تشدید شود و یا اینکه با مشکلات و مسائل دیگر زندگی در آمیخته و همزمان شود،افکار و اقدام به خودکشی را افزایش می دهد.

برخی از مشکلات شغلی شامل بیکاری‌های طولانی، فقدان امنیت شغلی، دستمزد پایین و تحقیر و توهین در محیط کار می‌باشد.

اما عوامل خطر تحصیلی بیشتر  در نوجوان مسئله ساز شده و موجب احساس ناتوانی و بی‌ارزشی در او می‌شود و ممکن است باعث سرخوردگی و ناامیدی او شده و خطر خودکشی را افزایش دهد.

بخشی از مشکلات تحصیلی هنگامی است که واقعا شرایط تحصیلی نوجوان نسبت با افراد هم‌سن و سالش ضعیف است. 

معمولا عواملی همچون هوش و استعداد پایین، بیش فعالی و اهمال‌کاری موجب مشکلات تحصیلی می‌شود. 

 

 

برخی عوامل محیطی در فرد افکار خودکشی را ایجاد و تقویت می‌کنند که یکی از این این موارد هنگامی است که رسانه‌ها به اخبار خودکشی افراد مشهور توجّه نشان می‌دهند زیرا علاوه بر اینکه انتشار اخبار خودکشی افراد مشهور، قبح خودکشی را کاهش می‌دهد افراد بخصوص جوانان و نوجوانان از آنها الگو می‌گیرند و خودکشی را یکی از راه‌حل‌های پایان دادن به مشکلاتشان در نظر می‌گیرند.
در برخی موارد نیز رسانه‌ها بر مظلومیت جوانی که بخاطر شکست عشقی خودکشی کرده است تأکید می‌کنند و در نهایت شنیدن مکرر اخبار خودکشی اشخاص مهم، فرد را به خودکشی ترغیب می‌کند.
از دیگر عوامل محیطی مهم که خطر افکار و اقدام به خودکشی را افزایش می دهد عبارتند از:
تغییرات محیطی ناگهانی شدید، فقدان و از دست دادن یکی از نزدیکان، وجود فردی با خودکشی موفق در خویشاوندان و دوستان، دسترسی آسان به وسایل خودکشی و عدم دسترسی به خدمات حرفه‌ای مشاوره.

یکی دیگر از عوامل خطر اقدام به خودکشی عوامل معنوی است.                   وجود معنویت در انسان و ایمان به خدا باعث جهان‌بینی روشن و صحیح می شود و هدف و معنای زندگی را درک می‌کند و فقدان آن موجب می‌شود احساس کند که زندگی تکراری است و هدف و معنایی ندارد.
در نتیجه این احساس پوچی ممکن است فرد با وجود در اختیار داشتن بهترین امکانات،برای رهایی از این پوچی و روزهای تکراری،اقدام به خودکشی کند.
از طرفی لذّت محوری و فقدان معادباوری موجب می‌شود که هدف فرد در زندگی کسب نشاط و لذّت باشد، بنابراین هنگامی که مشکلاتی ایجاد می‌شود، مثلا دچار مشکلات اقتصادی  و یا معلولیّت جسمی می‌شود، به آسانی به خودکشی اقدام می‌کند زیرا معتقد است که زندگی که در آن لذّت نباشد، فایده‌ای ندارد و باور دارد که مرگ پایان زندگی است.
همچنین در مواردی نیز در اثر خداباوری ضعیف و اشتباه و یا شناخت نامناسب دین و دینداری،در موقعیت هایی فرد احساس گناه و آلودگی افراطی داشته و از بخشش خدا ناامید می شود و  فکر می‌کند که خداوند او را طرد کرده و در نتیجه دست به خودکشی می‌زند.

یکی دیگر از عوامل خطر اقدام به خودکشی،عوامل خانوادگی است.
خانواده نقش به سزایی در حمایت عاطفی فرد دارد و هر چه صمیمیت، همدلی، ارزشمندی و احترام در بین افراد خانواده بیشتر باشد،خانه و خانواده می‌تواند محل امن و آرامی برای همه افراد خانواده باشد.
در عین حال در هر خانواده‌ای تعارض بوجود می‌آید، زیرا در خانواده زن و شوهر دچار تفاوت های جنسیّتی، فرهنگی، شخصیتی و معنوی هستند و این تفاوت‌ها موجب اختلاف دیدگاه و سلیقه در بسیاری از موضوعات می‌شود.
خانواده‌های کارآمد با مهارت حل تعارض و گفتگو این مسائل را حل می‌کنند و با فداکاری و بخشش، موجب ایجاد و تقویت محبّت و صمیمیّت در خانواده می‌شوند اما خانواده‌های ناکارآمد یک مسأله کوچک را به یک مسأله بزرگ تبدیل می‌کنند و زوجین و فرزندان خانواده احساسات منفی زیادی را تجربه می‌کنند.
همچنین  در خانواده‌ها اعتیاد همسر، مشکلات شدید اقتصادی، مشکلات شدید با خانواده همسر نیز وجود دارد که مشکلات را دوچندان می‌کند و در این میان اگر مشکلات مختلف و عدیده حل نشود و طلاق ممکن نباشد، به مرور رنج روانی و آشفتگی بیشتر می‌شود و ممکن است هر یک از افراد خانواده به خودکشی اقدام کنند.
مهمترین مشکلات خانواده عبارتند از: آشفتگی خانواده،سردرگمی هویتی و احساس طرد شدگی فرزندان،تعارض با والدین، مجرّد بودن، شکست عاطفی، تعارض با همسر و فرزندان، افشای رابطه فرازناشویی و طلاق.


از دیگر عوامل موثر در خودکشی می‌توان به عوامل جسمی و زیستی اشاره کرد که در این میان سبک زندگی نامناسب و معیوب شامل اختلال خواب مانند شب بیداری، اختلال خوراک، فقدان تفریح و ورزش مناسب در کنار عوامل خطر دیگر می‌تواند خطر اقدام به خودکشی را افزایش دهد.
دیگر عوامل خطر جسمی و زیستی:
*بیماری‌های مزمن: بیماری‌های صعب العلاج و دردهای مزمن :این بیماری ها  باعث باعث کیفیت زندگی فرد می‌شود  و بطور مستقیم موجب رنج روانی و ناامیدی فرد می‌شوند و او را به خودکشی ترغیب می‌کنند.
*مشکلات ظاهری: مشکلاتی که در ظاهر فرد و تعاملات اجتماعی او موثر هستند مانند چاقی،مشکلات در زیبایی و احساس زشت بودن،لکنت زبان و مشکلات جسمی دوره بلوغ.
*اختلالات عصبی: گاهی مشکلاتی در ساختار مغز، نوروترانسمیترها و هورمون‌ها وجود دارد که فرد را نسبت به آسیب‌های روانی همچون اضطراب و افسردگی آسیب‌پذیر می‌کند و باعث افزایش افکار و اقدام به خودکشی می شود.